ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑ

Ξεκινώντας, έχοντας και κάποιου είδους αγωνία για το τι θα κάνω και τι θα συναντήσω, και αφού με καλωσορίσω απέναντί σας θέλω να πω δυό πράγματα για μένα.Μέχρι τώρα στην πολυτάραχη ζωή μου έχω εργαστεί σαν

ζαχαροπλάστης,μάγειρας,σερβιτόρος,ταξιτζής.Το κάθε ένα από αυτά από 7 έως 9 χρόνια το καθένα.Τώρα βέβαια τον τελευταίο ,κοντεύω ενάμισυ ,χρόνο δεν ασχολούμαι με τίποτα .Περνάω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα με την υγιεία μου. Ο.Μ.Λ. (Οξεία Μυελογενής Λευχαιμία) είπαν την πρωτη μέρα οι γιατροί στην γυναίκα μου.Και πολύ ορθά και κοφτά της είπαν (την 01-11-2007,οταν μπήκα για πρώτη φορά στην παθολογική κλινική του ΛΑΪΚΟΥ για την πρώτη μου χημειοθεραπεία) ότι ξεκινάμε την θεραπεία αλλά δεν πρόκειται να αντέξει το πολύ, πάνω από 10 μέρες.Σταματάω εδώ, εσένα φίλε μου που ίσως το διαβάζεις τώρα αυτό το κείμενο,για να μην βαρείνει άλλο η διαθεσή μας.Και εκτός αυτού σαν καινούργιος στο χώρο του διαδύκτιου κουράζομαι να γράφω με το τυφλό σύστημα καθώς και το κουλό.Τυφλό γιατί ψάχνω τα γράμματα στο πληκτρολόγιο και κουλό γιατί ψάχνοντας γράφω με το ένα χέρι.Ομως αυτή τη μικρή εισαγωγή την έκανα γιατί θέλω να πω δύο μεγάλα ευχαριστώ.Το πρώτο είναι ΣΤΟ ΘΕΟ που με έσωσε.Το δεύτερο στη γυναίκα μου που από την πρώτη στιγμή ήξερε την κρισημότητα της κατάστασής μου και μεχρί σήμερα(12-01-2009) η συμπαράστασή της είναι τόσο σπάνια και απίστευτη.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!